Onverwachts

Ineens was daar een antwoord.
Niet eens voor Emanuel.Wat een verhaal eigenlijk weer...zelf kan ik het nog nauwelijks bevatten.
Reumatoïde artritis is het antwoord.
Na jarenlang tobben naast mijn chronische b12 tekort etc. Kreeg ik afgelopen donderdag ook de diagnose Reuma.

De laatste maanden had ik krachtverlies in mijn armen en dikke pijnlijke handen vooral rechts.
Ook mijn elleboog deed mee.
De huisarts verwees mij door naar de reumatoloog. Dat zou nog maanden duren maar toen ik het ziekenhuis belde was er een plek vrijgekomen.
Dezelfde week nog! 🙏🏻

Eenmaal in het ziekenhuis werd het snel duidelijk voor de reumatoloog. Na een middag in het ziekenhuis. Kwamen ze erachter dat ik meerdere ontstekingen heb over mijn hele lichaam. En er werden foto's gemaakt. Er is gelijk met een prednison stootkuur en nog andere medicijnen gestart.
Ik kon het niet geloven eigenlijk.
Het heeft een paar dagen geduurd voordat ik het een beetje een plaatsje kon geven.
De kuur doet zijn werk en de pijn is al minder. Wat een proces weer.
Toch heel dankbaar voor dit antwoord. En vooral dat er behandeling is.

Voor Emanuel loopt er nu nog een genetisch onderzoek. We hopen februari uitslag te verwachten.
Ach uitslag/diagnose is in 3 jaar niet gevallen.
Maar zoals je maar ziet
Je weet nooit...ineens kan het antwoord daar zijn.
Voor nu gaat het best goed met Emanuel. Hij krijgt medicijnen waardoor hij een boost krijgt in de energie.
Daar gaat hij goed op.
Hij is zelfs soms hyperactief haha!

Waar hij dan ook weer teveel energie verbruikt. Dat blijft een beetje zoeken.
En zoals altijd is het een vrolijk ventje.

Hij geniet op zijn nieuwe school en gaat tegenwoordig zelf met de taxi naar school.
Wij vonden dat heel spannend maar hijzelf vind het fantastisch!
Een les in loslaten... onafhankelijk worden en groeien. Hij doet het zo goed.
Net als zijn lieve grote zus.
Wat zijn wij trotse ouders.